Schepenlijst

De Tijd Zal ’t Leren

Type: Steilsteven
Bouwjaar: 1927

Het verhaal van de De Tijd Zal ’t Leren

Audio Beluisteren

De Tijd Zal ’t Leren (1927) – Artur en Elte

Elte: “We zijn in 2013 op De Tijd gaan wonen. Ik heb een uitgeverij. Tijdens covid zijn we met dit schip vol met boeken naar Zeeland gevaren. Onderweg meerden we overal en nergens aan. Dan lazen we op het dek gedichten voor. Of we organiseerden literaire evenementjes op het dek waarbij toeschouwers vanaf de kade konden genieten. Nog steeds varen we met een schip vol boeken. Soms organiseren we schrijfretraites en leesmarathons. Op die manier proberen we het enthousiasme voor varend erfgoed en het lezen van boeken te stimuleren.”

Artur: “Toen dit schip gebouwd werd in 1927, was de motor op zeilschepen in opmars. De werf die het schip bouwde, twijfelde eraan of de motor het wel zou winnen van het zeilen, dus die kwam er niet in. Vandaar de naam De Tijd zal ’t Leren. Het schip vervoerde vooral Engelse steenkool. Op de Waddenzee lagen de grote schepen die de steenkool aanvoerden. Daar haalde De Tijd zijn vracht op en vervoerde dat naar Amsterdam en verder naar Zeeland. Er kon 80 ton in. Dat zijn ongeveer 80 Fiat uno’s. Later vervoerde De Tijd ook hooi, hout en mest. In 1977 werd de laatste vracht vervoerd nog steeds onder zeil, dus zonder motor. Die kwam er pas in 2000 in.”

Elte: “Een van de leukste dingen van het leven aan boord, is dat je je bewust bent van wat je gebruikt. Dat betekent bijvoorbeeld dat wij niet eindeloos kunnen douchen. Dan loopt je watertank veel te snel leeg. Het gebeurt me zo vaak, dat ik shampoo in mijn haar heb en dat dan de geiser uitvalt omdat de gastank leeg is. Of dat ik hout moet halen om de kachel te stoken. Maar dat doe ik toch allemaal liever dan dat ik alleen maar een knopje hoef om te draaien om de verwarming aan te zetten.”

Audio Story

De Tijd Zal ’t Leren (1927) – Artur and Elte

Elte: “We moved onto the water in 2013. I run a publishing house. During the pandemic, we sailed to Zeeland with this boat full of books. En route, we moored in all kinds of places. We would do poetry readings on deck, or we’d have literary events on the roof that people could enjoy from the towpath. We still travel around in our boat full of books. Sometimes we organize writing retreats and reading marathons on board. It’s a way to pass on our love of literature and maritime heritage.”

Artur: “When this barge was built, in 1927, engines on sailboats were on the rise. But the shipyard that built this boat was skeptical as to whether engines would win out over sails and decided this vessel didn’t need one. Hence the name, De Tijd zal ’t Leren: ‘Time Will Tell’. This barge was mainly used for transporting British coal. The big ships that brought coal from the UK were anchored on the Wadden Sea. De Tijd would pick up its cargo from them and take it to Amsterdam and then south to Zeeland from there. It could carry 80 tonnes – that’s about 80 Fiat Unos. Later, it also carried hay, wood and manure. The last load of cargo was transported in 1977, still by sail, i.e. without an engine. The engine wasn’t added until 2000.”

Elte: “One of the things I love about living on board is that you’re very aware of the resources you use. For example, you know you can’t take long showers or before you know it you’ll have run out of water. Often I’ll be standing there with shampoo in my hair and the boiler will cut out because our propane tank is empty. Or I’ll have to go get wood before I can light a fire for the evening. But I’d much rather do all that than be able to just turn on the central heating just by pushing a button.”

De Tijd Zal 't Leren

De Tijd Zal ’t Leren

Schepenlijst
Type

Steilsteven

Bouwjaar

1927

Steiger

095A

De Tijd Zal 't Leren

L x B x D (mtr.)24.04 x 4.50 x 10
Bouwjaar1927
Werf van aanbouwTh.J. Fikkers
Lokatie WerfFoxhol
Bouwnummer
Laadvermogen Huidig (Origineel) () ton
Brandmerk530 B GRON 1927
Meetbrief NummerG 2497 N
Meetbrief Datum
BHS/LVBHB
FVEN/RVEN

Scheepsnamen1927 – Verandering
1927 – de tijd zal’t leren
1961 – Grietje
1986 – de tijd zal’t leren
Eigenaren1927 – Thies van der Hoek
1961 – Lelke van der Hoek & Grietje Kunst
1965 – Georg Bakker
2004 – Janine van Sluis en Rene Helms
2014 – Artur Jaschke en Elte Rauch
Meetbrieven
Motor

Motor Merk
Motor Type
Motor Vermogen
Motor Historisch

Het verhaal van de De Tijd Zal ’t Leren

Audio Beluisteren

De Tijd Zal ’t Leren (1927) – Artur en Elte

Elte: “We zijn in 2013 op De Tijd gaan wonen. Ik heb een uitgeverij. Tijdens covid zijn we met dit schip vol met boeken naar Zeeland gevaren. Onderweg meerden we overal en nergens aan. Dan lazen we op het dek gedichten voor. Of we organiseerden literaire evenementjes op het dek waarbij toeschouwers vanaf de kade konden genieten. Nog steeds varen we met een schip vol boeken. Soms organiseren we schrijfretraites en leesmarathons. Op die manier proberen we het enthousiasme voor varend erfgoed en het lezen van boeken te stimuleren.”

Artur: “Toen dit schip gebouwd werd in 1927, was de motor op zeilschepen in opmars. De werf die het schip bouwde, twijfelde eraan of de motor het wel zou winnen van het zeilen, dus die kwam er niet in. Vandaar de naam De Tijd zal ’t Leren. Het schip vervoerde vooral Engelse steenkool. Op de Waddenzee lagen de grote schepen die de steenkool aanvoerden. Daar haalde De Tijd zijn vracht op en vervoerde dat naar Amsterdam en verder naar Zeeland. Er kon 80 ton in. Dat zijn ongeveer 80 Fiat uno’s. Later vervoerde De Tijd ook hooi, hout en mest. In 1977 werd de laatste vracht vervoerd nog steeds onder zeil, dus zonder motor. Die kwam er pas in 2000 in.”

Elte: “Een van de leukste dingen van het leven aan boord, is dat je je bewust bent van wat je gebruikt. Dat betekent bijvoorbeeld dat wij niet eindeloos kunnen douchen. Dan loopt je watertank veel te snel leeg. Het gebeurt me zo vaak, dat ik shampoo in mijn haar heb en dat dan de geiser uitvalt omdat de gastank leeg is. Of dat ik hout moet halen om de kachel te stoken. Maar dat doe ik toch allemaal liever dan dat ik alleen maar een knopje hoef om te draaien om de verwarming aan te zetten.”

Audio Story

De Tijd Zal ’t Leren (1927) – Artur and Elte

Elte: “We moved onto the water in 2013. I run a publishing house. During the pandemic, we sailed to Zeeland with this boat full of books. En route, we moored in all kinds of places. We would do poetry readings on deck, or we’d have literary events on the roof that people could enjoy from the towpath. We still travel around in our boat full of books. Sometimes we organize writing retreats and reading marathons on board. It’s a way to pass on our love of literature and maritime heritage.”

Artur: “When this barge was built, in 1927, engines on sailboats were on the rise. But the shipyard that built this boat was skeptical as to whether engines would win out over sails and decided this vessel didn’t need one. Hence the name, De Tijd zal ’t Leren: ‘Time Will Tell’. This barge was mainly used for transporting British coal. The big ships that brought coal from the UK were anchored on the Wadden Sea. De Tijd would pick up its cargo from them and take it to Amsterdam and then south to Zeeland from there. It could carry 80 tonnes – that’s about 80 Fiat Unos. Later, it also carried hay, wood and manure. The last load of cargo was transported in 1977, still by sail, i.e. without an engine. The engine wasn’t added until 2000.”

Elte: “One of the things I love about living on board is that you’re very aware of the resources you use. For example, you know you can’t take long showers or before you know it you’ll have run out of water. Often I’ll be standing there with shampoo in my hair and the boiler will cut out because our propane tank is empty. Or I’ll have to go get wood before I can light a fire for the evening. But I’d much rather do all that than be able to just turn on the central heating just by pushing a button.”

      De Tijd zal ’t Leren’ liep op 14 oktober 1927 van stapel op de werf van Th.J. Fikkers in Foxhol onder de naam ‘Verandering’. Drie dagen later laat schipper Thies van der Hoek uit Hoogezand het schip inschrijven als ‘De Tijd zal ’t Leeren’.

      De algemene kenmerken van Steilstevens zijn: rechte voorsteven, bolvormige aak-kont, roef vóór het roer en licht van bouw.

      Bij de bouw van de Steilstevens heeft men vooral gelet op afmetingen van de sluizen en de kanalen in het noordelijk deel van het land. In de periode 1927–1933 vaart Van der Hoek van Harlingen naar het Groningerland met Engelse steenkool terug met (stro)karton.

      Op 14 april 1961 gaat het schip over op naam van de zoon, Lelke van der Hoek, getrouwd met Grietje Kunst en wonende te Groningen. Naar goed gebruik heet het schip vanaf dat moment ‘Grietje’.

      Op 4 maart 1965 wordt het schip verkocht aan Georg Bakker, te Groningen waar zij tussen Groningen en Amsterdam t/m 1969 nog onder zeil vracht vervoerde.

      Rond 1986 wordt het schip nog 2 maal verkocht, voor bewoning geschikt gemaakt en krijgt zij de naam ‘De Tijd zal ’t Leren’ weer terug.

      Pas in 2000 wordt er een motor in het achter onder geplaatst. In het voorjaar van 2004 komt het schip in handen van Janine van Sluis en Rene Helms.

      Op 2 Mei 2014 nemen Artur Jaschke en Elte Rauch de ‘Tijd’ over als nieuwe eigenaren en brengen haar terug naar de vertrouwde wateren van Amsterdam.

      Het verhaal van de De Tijd Zal ’t Leren

          Vragen of opmerkingen?

          Als je informatie of vragen over de De Tijd Zal 't Leren hebt kun je de eigenaar via onderstaand formulier jouw vragen en of opmerkingen sturen.

          Indien nodig proberen wij zo snel als mogelijk te reageren.

          Bijvoorbaat dank voor je bijdrage.

          Nieuwsbrief

          Laatste nieuws over de VMA

          copyright 2000-2025 VMA | Privacy | Development mWP

          Scroll naar boven